Ne oldu bana yahu! Aklım başıma mı geldi, kafama taş mı düştü, sihirli bir değnek mi değdi bilemiyorum ama vallahi bana bir şey oldu. Ama ne olduysa o kadar güzel oldu ki…
Son 1 aydır başka biri gibiyim, Selen’im ama eski Selen’den çok farklıyım.
Bir kere hala düzenimi koruyorum meğer kendini zorlamadığında düzene oturuyormuş her şey. E haliyle de istendik sonuca ancak böyle ulaşılıyormuş. Birer birer eksiliyor tartıda rakamlar… Yeme kalitesi de artınca hafiflik de arkasından geliyor tabi.
Bir de uykum değişti. Çok değil 1 ay öncesine kadar benim uyumak için yapmadığım şey kalmıyordu. Uyku öncesi rutinleri mi dersin, kulağıma tıkaç takıp uyumaya çalışmak mı, yastığa lavanta yağı damlatmak mı dersin yapmadığı şey kalmayan ben bu sıralar oturduğum yerde uyumamak için direnir hale gelmiş durumdayım.
Ama en en önemlisi içsel bir farklılık yaşıyorum. Bunu henüz tanımlayamam anlatamam ama davranışlarım duygularım düşüncelerim… Karanlığın içerisinde nokta kadar ışık gördüm sanki. İstiyorum ki hemen koşayım karanlığı ardımda bırakıp ışığa kavuşayım. Ama artık biliyorum ki makbul olsn bu değil. Yavaş yavaş atacağım adımlarımı, her değişimimi fark ede ede, sindire sindire…
SELENES 